رودوکروزیت (Rhodochrosite)

مقدمه

رودوکروزیت یکی از کربنات‌های منگنز است با فرمول تقریباً MnCO₃، که در بسیاری از مواقع جایگزین‌هایی چون Ca, Fe, Mg در ساختار آن دیده می‌شود. این سنگ با رنگ‌های صورتی تا قرمز جذاب، علاوه بر ارزش کلکسیونی، اهمیت علمی نیز دارد.

ویژگی‌های شیمیایی و بلوری

• فرمول شیمیایی پایه: MnCO₃.
• سیستم بلوری: تریگونال (Trigonal)،. 
• در ساختار آن، اغلب منگنز با عناصر دیگر جایگزین می‌شود، که تغییراتی در خواص سنگ ایجاد می‌کند
• داده‌های بلوری شامل پارامترهای شبکه: a ≈ 4٫777 Å، c ≈ 15٫67 Å 

خواص فیزیکی و گوهرشناسی

• سختی در مقیاس موهس بین ~3.5 تا 4 (نسبتاً نرم برای یک گوهر). 
• چگالی مخصوص تقریباً 3٫69 گرم بر سانتی‌متر مکعب. 
• جلای شیشه‌ای تا مرواریدی؛ شکست نامنظم تا صدفی. 
• رنگ غالب صورتی، قرمز؛ ممکن است با رگه‌های سفید یا خاکستری همراه باشد. 

منشأ و بسترهای پیدایش

رودوکروزیت معمولاً در آلودگی‌های هیدروترمال دمای پایین تا متوسط، در حوزه‌های مِتابُرمُرفی و نیز در رسوبات کربناتی یافت می‌شود.
منابع معروف شامل آرژانتین، پرو، ایالات متحده معدن مشهور Sweet Home Mine در کلرادو هستند. 

نکات مهم برای کاربرد گوهرشناسی و بازار

• به دلیل سختی پایین، رودوکروزیت گزینه‌ای حساس برای استفاده در جواهرات است؛ برای کارکرد در انگشتر یا بخش‌هایی که در تماس شدید قرار می‌گیرند، باید احتیاط شود. 
• برای تشخیص منشأ، رگه‌ها، ترکیب‌های عنصر جانبی (مثل آهن، کلسیم، منیزیم) و الگوهای باندی نقش مهمی دارند؛ مثلاً مقالات جدید نشان داده‌اند که ترکیب Ca و Mg باعث تغییر رنگ و ساختار می‌شود.
• در ارزش‌گذاری، نوع با شفافیت بالا و رنگ عمیق قرمز از ارژانتین یا کلرادو ارزش بیشتر دارد. 

نتیجه‌گیری

رودوکروزیت صرفاً یک سنگ زیبا نیست، بلکه یک ماده معدنی با ساختار پیچیده، جایگزینی عناصر متغیر، و خواص بلوری و الکترونیکی جالب است که هم برای علم معدن‌شناسی و هم برای گوهرشناسی اهمیت دارد.